Πρόκειται για μια ταινία στην οποία απολαμβάνεις το εμφανές κέφι των παραγόντων της, το φοβερό Βρετανικό χιούμορ, τις εξαιρετικές εικόνες των πρώτων εκείνων κατασκευών που άνοιξαν τους αιθέρες στον άνθρωπο, μέσα από την φαινομενικά απλοϊκή ιδέα του σεναρίου, που όμως δίνει την ευκαιρία για μια ξεχωριστή παραγωγή κεφιού. Εκείνο που κάνει την διαφορά είναι οι προσωπικότητες και οι...
Δεν κατάλαβα τι ήθελε να πει ο σκηνοθέτης με αυτήν την ταινία, γιατί τίποτα δεν φτάνει στο τέλος του. Το θέμα και η ιδέα είναι καλά, ωστόσο δεν μου άρεσε ο τρόπος με τον οποίο η ιστορία αναπτύσσεται: οι χαρακτήρες δεν είναι καλά οριοθετημένοι και τα συμπεράσματα ασαφή. Η σχέση της Emma Thompson και του αγοριού που πάσχει από λευχαιμία είναι κι αυτή ασαφής, όπως φαίνεται να είναι...
Ο Δικηγόρος του Διαβόλου (1997)
Είδα αυτήν την ταινία το '97 στο θέατρο. Παιζόταν μόλις μια εβδομάδα μετά τον Τιτανικό του Κάμερον. Θυμάμαι τα πλήθη που έτρεχαν να δουν τον Τιτανικό και μία σχεδόν άδεια αίθουσα όταν έπαιζε αυτή η ταινία. Αφού την είδα, σκέφτηκα πόσο ανισόρροπη είναι αυτή η δημιουργική πρωτοτυπία έναντι των μεγάλων blockbusters. Αργότερα κατάλαβα ότι τα blockbusters είναι για τις μάζες και ενδιαφέρουσες...