Από τις φορές που αναρωτιέσαι γιατί βλέπεις κάποια ταινία. Το θέμα δημοφιλές και γνωστό, αλλά ο Γκοτζίλα ελαφρώς παραποιημένος, οι Μπρόντερικ και Ρενό απλά υπάρχουν. Τα εφέ ικανοποιητικά για το 1998 αλλά τα υπόλοιπα είναι για κλάμματα. Ξεκινώντας από νωρίς με τα τεράστια γελοία ίχνη του Γκοτζίλα στο έδαφος και τους ανόητους διαλόγους του Κέβιν Νταν με τον Μπρόντερικ. Ένα ρομάντσο...
Μία πολύ δραματική και στενάχωρη ιστορία με την Αντζελίνα Τζολί σε έναν επίσης πολύ δραματικό και νωχελικο ρόλο. Η ταινία διαδραματίζεται στο Λος Άντζελες της δεκαετίας του 20 και αφορά έναν κατά συρροή δολοφόνο και μία περίεργη υπόθεση απαγωγών παιδιών. Σε γενικές γραμμές η ταινία είναι καλή χωρίς όμως κάτι ιδιαίτερο ούτε από πλευράς ερμηνείας ούτε από θέμα πλοκής. Κλασσικό δράμα...
Η Γυναίκα του Πέμπτου (2011)
Περί τίνος πρόκειται τελικά; Λοιπόν, εξαρτάται αν πιστεύετε ότι έχει πραγματικά σημασία. Η ταινία λειτουργεί καλά ως ένα σκοτεινό και μυστηριώδες ευρωπαϊκό θρίλερ για τις δύο πρώτες πράξεις, αλλά καταρρέει σε μια σειρά από άλυτα αδιέξοδα στην τρίτη και τελευταία πράξη. Ο Ίθαν Χοκ είναι εξαιρετικός ως ο άθλιος, μπερδεμένος μυθιστοριογράφος Τομ Ρικς, και η Κρίστιν Τόμας τον στοιχειώνει...