Σίγουρα πρόκειται για μια σπουδαία ταινία και τα 4 Όσκαρ το αποδεικνύουν. Θα μπορούσαμε να πούμε οτι σπάνια βλέπουμε τόσα πολλά και μεγάλα ονόματα σε μια ταινία, αλλά την εποχή που κυκλοφόρησε, τα δυνατά ονόματα ήταν οι παλιότεροι τότε ηθοποιοί, δηλαδή ο Τζακ Νίκολσον, ο Μάρτιν Σιν και ο Άλεκ Μπάλντουιν. Οι υπόλοιποι (Ματ Ντέιμον, Λεονάρντο ΝτιΚάπριο, Μαρκ Γουόλμπεργκ, Βέρα Φαρμίγκα)...
Sex και ίντριγκες παντού κάνουν το σενάριο ανύπαρκτο και τη θέαση εύκολη για τους εύκολους και αβάσταχτη για τους δύσκολους. Στο συνηθισμένο μοτίβο των ελληνικών ταινιών αυτού του τύπου, η ταινία δεν έχει τίποτα να προσφέρει πέρα από την αναγνωρισιμότητα (πλέον) των πρωταγωνιστών και ελάχιστες παροδικές στιγμές χιούμορ. Είναι δύσκολο να το δεις, ακόμα και τη πρώτη φορά
Υπερσιβηρικός (2008)
Η ταινία είναι αρκετά καλή στο πρώτο μισό της, αλλά από κει και πέρα αποδεικνύεται μεγάλη πατάτα. Ένα ταξίδι των πρωταγωνιστών διασχίζοντας την παγωμένη Σιβηρία είναι το φόντο της ταινίας και ένα έγκλημα προσπαθεί να μείνει κρυφό. Η Emily Mortimer δεν έχει πολλά να πει αλλά ευτυχώς ο Μπεν Κίνγκσλεϊ και ο Woody Harrelson έχουν πολλά να μας πουν και να μας δείξουν. Ούτε αυτοί θα σώσουν...