Πρόκειται για μια ταινία στην οποία απολαμβάνεις το εμφανές κέφι των παραγόντων της, το φοβερό Βρετανικό χιούμορ, τις εξαιρετικές εικόνες των πρώτων εκείνων κατασκευών που άνοιξαν τους αιθέρες στον άνθρωπο, μέσα από την φαινομενικά απλοϊκή ιδέα του σεναρίου, που όμως δίνει την ευκαιρία για μια ξεχωριστή παραγωγή κεφιού. Εκείνο που κάνει την διαφορά είναι οι προσωπικότητες και οι...
Ο Μάκης Παπαδημητρίου είναι πολύ καλός εδώ και ομολογουμένως του πάει ο ρόλος (και φυσιογνωμικά) αυτός. Άλλωστε, αυτός κρατά την ταινία μόνος του στα χέρια του, οι υπόλοιποι είναι απλά κομπάρσοι. Η ιστορία είναι πολύ ενδιαφέρουσα, όσο και το τέλος (πράγμα σπάνιο, αλλά ποιός δεν θα θελε να μάθει τι απέγιναν οι δύο πρωταγωνιστές) αλλά υπάρχουν υπερβολές. Υπάρχει πολύ γυμνό (άχρηστο)...
Το Νησί των Καταραμένων (2010)
Πρόκειται για ένα θρίλερ που χτίζεται πολύ αργά. Πραγματικά αργό, τόσο αργό, που κάποιοι θα βαρεθούν. Και κάποιοι δεν θα φτάσουν ούτε στο τέλος. Προφανώς είναι θέμα γούστου. Ακόμη και το τέλος είναι χαμηλών τόνων και δεν θα ικανοποιήσει όλους, αν και είναι ένας έξυπνος τρόπος να τελειώσει μια ταινία, που πραγματικά με άφησε με το στόμα ανοιχτό! Ο Μάρτιν Σκορσέζε μπορεί να μας έχει...