Οι Γάλλοι κάνουν συνήθως υπέροχες αισθηματικές ταινίες. Αλλά μπορώ να σας πω ότι υπάρχουν επίσης μερικές πολύ κακές γαλλικές ταινίες και το Ένα Πάθος είναι μία από αυτές. Οι χαρακτήρες και οι πράξεις τους δεν έχουν κανένα νόημα. Ουσιαστικά ενώ υπάρχει ένας βασικός ρυθμός και μια βαθύτερη ιστορία, υπάρχει ταυτόχρονα και ένας αναγκαστικός, τεχνητός, ειλικρινά κακός, ερωτισμός. Το...
Η αλήθεια είναι ότι έχει γίνει εξαιρετική δουλειά στα γραφικά, τα οποία είναι πολύ αληθοφανή. Εκτός ίσως από τη σκηνή του Τζόνσον και της γυναίκας του μέσα στο φουσκωτό στο πλημμυρισμένο Σαν Φρανσίσκο, όπου φαίνεται η ένθεση των χαρακτήρων στη σκηνή. Εκτός από αυτό, δεν υπάρχει κινηματογραφικά τίποτα άλλο να προσέξουμε, καθώς σενάριο, πλοκή, ηθοποιία είναι παντελώς αδιάφορα
Άνθρωποι Υπέροχοι και Ιπτάμενες Σακαράκες (1965)
Πρόκειται για μια ταινία στην οποία απολαμβάνεις το εμφανές κέφι των παραγόντων της, το φοβερό Βρετανικό χιούμορ, τις εξαιρετικές εικόνες των πρώτων εκείνων κατασκευών που άνοιξαν τους αιθέρες στον άνθρωπο, μέσα από την φαινομενικά απλοϊκή ιδέα του σεναρίου, που όμως δίνει την ευκαιρία για μια ξεχωριστή παραγωγή κεφιού. Εκείνο που κάνει την διαφορά είναι οι προσωπικότητες και οι...