Πρώτα απ' όλα είμαι οπαδός του πρώτου "Στη Πρώτη Γραμμή", μιας κι εδώ έχουμε προφανώς κάτι αντίστοιχο και μεταγενέστερο. Αναρωτιέμαι πως το The Pacific έχει πάει τόσο λάθος. Πρώτον, ανάπτυξη χαρακτήρων, δεν υπάρχει. Δεν γνωρίζουμε τους χαρακτήρες και έτσι δεν μας ενδιαφέρει όταν αρχίζουν να πεθαίνουν. Δεύτερον, αρκεί ένα πολυβόλο και οι Ιάπωνες κάνουν τα υπόλοιπα (σκοτώνονται δηλαδή)...
Θα μπορούσε να ήταν ένα ανθρώπινο δράμα μεγάλης έντασης, αντί να είναι μια ταινία φτιαγμένη με προθέσεις που δεν αποκαλύπτονται ποτέ. Παραπλανητική για τον πραγματικό κόσμο, όσον αφορά την παραγωγή ταινιών, είναι απολύτως αποδεκτό να κάνει οτιδήποτε για να παρασύρει τους θεατές. Πιθανώς οι άνθρωποι του μάρκετινγκ πίστευαν ότι μια λεπτομερής κοπή ενός αυτιού μπορεί να το πετύχει...
Μπίλε (2018)
Η ταινία είναι εξαιρετική σε όλα τα επίπεδα. Καθώς την έβλεπα, αναρωτιόμουν γιατί ασχολούμαστε με τις τιποτένιες σύγχρονες αμερικάνικες ταινίες, όταν ο ευρωπαϊκός κινηματογράφος έχει τέτοια κρυμμένα διαμάντια... θα μου απαντήσετε "γιατί είναι κρυμμένα"! Σωστά. Ευτυχώς για όλους εμάς, υπάρχει η ΕΡΤ η οποία παίζει πολλές τέτοιες ταινίες. Για τη ταινία τώρα: Το «Bille» είναι μια ιστορί...