Επιτρέψτε μου να ξεκινήσω λέγοντας ότι αρχικά δεν περίμενα να πάει τόσο καλά αυτή η ταινία όπως πήγε. Η ερμηνεία της Noomi Rapace δεν είναι παρά εξαιρετική. Η ταινία έχει τη βασική, τυπική πλοκή σε σχέση με τη δυστοπία και την πολιτική-ενός-παιδιού που τα έχουμε ξαναδεί. Ωστόσο, η ιδέα των επτά αδελφών που συνεργάζονται για να επιβιώσουν ήταν αυτή που έκανε αυτή την ιστορία μοναδική....
Η πολυαναμενόμενη συνέχεια του Μπάτμαν ήταν τελικά μία μεγάλη απογοήτευση, πού ελάχιστα θυμίζει προηγούμενες επιτυχημένες συνέχειες όπως Ο Σκοτεινός Ιππότης ή το Justice League. Ο Ρόμπερτ Πάτινσον αποτυγχάνει παταγωδώς να ενσαρκώσει τη δυναμικότητα και το κύρος του χαρακτήρα του Μπάτμαν και εμφανίζεται περισσότερο σαν ένας φοβισμένος πιτσιρικάς, πού όμως τα ξέρει όλα!! Χαχα Η Zoe...
Εκείνη (2016)
Όπως συνήθως, μια τέλεια παράσταση από τη μεγάλη ηθοποιό Ιζαμπέλ Χούπερτ. Ίσως να είναι ο κύριος λόγος για τους θεατές να δούνε αυτήν (τη μάλλον περιττή κατά τα άλλα) ταινία ούτως ή άλλως. Υποθέτω επίσης, οτι ο Verhoeven και ο Birke θα μπορούσαν να εμπιστευτούν την Huppert, ότι κατά κάποιον τρόπο θα σώσει την υπερφορτωμένη πλοκή. Και ναι, το έκανε. Αρκετά καλά στη πραγματικότητα....