Θυμάμαι καλά τη δεκαετία του 1980 και μπορώ να πω ότι οι συγγραφείς αυτής της ταινίας έκαναν μια τεράστια δουλειά για να δείξουν κάθε λεπτομέρεια του στο πως έμοιαζε ο κόσμος στην εποχή της Σοβιετικής ένωσης. Τα τηλέφωνα, τα ρούχα, τα μαλλιά, το ραγισμένο χρώμα στα περβάζια των παραθύρων, ακόμη και το τζάμι της πόρτας είναι παρόμοιο με αυτό που θυμάμαι. Αλλά το πιο σημαντικό πράγμα...
Ο Μάκης Παπαδημητρίου είναι πολύ καλός εδώ και ομολογουμένως του πάει ο ρόλος (και φυσιογνωμικά) αυτός. Άλλωστε, αυτός κρατά την ταινία μόνος του στα χέρια του, οι υπόλοιποι είναι απλά κομπάρσοι. Η ιστορία είναι πολύ ενδιαφέρουσα, όσο και το τέλος (πράγμα σπάνιο, αλλά ποιός δεν θα θελε να μάθει τι απέγιναν οι δύο πρωταγωνιστές) αλλά υπάρχουν υπερβολές. Υπάρχει πολύ γυμνό (άχρηστο)...
Sonic: Η Ταινία (2020)
Για να είμαι ειλικρινής, ο Jim Carrey ήταν σε καλή φόρμα ως ο αντίπαλος Robotnik. Ήταν ο vintage Jim Carrey και ήταν ξεκαρδιστικός. Γελούσα σε σημεία στα οποία όλοι οι άλλοι έμειναν σιωπηλοί. Ήταν σαν να ήξερε ο Jim Carrey οτι οι μεγαλύτεροι θαυμαστές του ήταν εκεί έξω και ήθελαν να δουν τι τον έκανε έναν από τους κορυφαίους κωμικούς στη δεκαετία του '90. Ο Sonic, με τη φωνή του...