Αυτή είναι μια από τις αγαπημένες μου ταινίες όλων των εποχών. Όμως - και αυτό είναι σημαντικό - το μεγαλύτερο μέρος της εκτίμησής μου πηγάζει από το γεγονός ότι τη παρακολούθησα αρκετές φορές και ότι έχω διαβάσει επίσης το βιβλίο (του Paul Bowles) δύο ή τρεις φορές. Έτσι και τα δύο έργα τέχνης (δεδομένου ότι το βιβλίο είναι σίγουρα ένα έργο τέχνης) τείνουν να συνδυάζονται στο μυαλό...
Από που να αρχίσω...καταρχάς, το σενάριο είναι κλεμμένο. Όλα περιστρέφονται γύρω από το γεγονός οτι ο Κρουζ ξαναζεί συνεχώς την ίδια μέρα. Σας θυμίζει κάτι; Οπωσδήποτε θυμίζει κάτι στους παλιότερους: το εξαιρετικό "Η Μέρα της Μαρμότας", που βραβεύτηκε από τη Βρετανική Ακαδημία Κινηματογράφου για το πρωτότυπο σενάριο της. Για τον Τομ Κρουζ τι να λέμε τώρα...αν και είναι ατυχής επιλογή...
Οι Βράχοι της Ελευθερίας (2019)
Μια απο τις καλύτερες ταινίες που έχω δεί!Δεν ήθελα να ξεκολλήσω τα μάτια μου απο την οθόνη για να μην χάσω ούτε δευτερόλεπτο!Φοβερή μεταφορά συναισθημάτων!Ως Ελληνίδα έννοιωσα για μια ακόμη φορά υπερήφανη για την καταγωγή μου έστω και αν ήταν μόνο μια ταινία που ενώνει την φαντασία με την πραγματικότητα!Η ανάφορά και μόνο σε εκείνη την εποχή ξυπνάει συναισθήματα!Αξίζει τον κόπο...