Μία από τις πιο ασυναγώνιστα βαρετές και αδιάφορες ταινίες καταστροφών που έχει δει ποτέ ο κινηματογράφος. Κάνει την ομολογουμένως μέτρια και προβλέψιμη αντίστοιχη ταινία ηφαιστείου - το Η Κορυφή του Δάντη - να μοιάζει με αριστούργημα. Η ίδια η ιστορία είναι αδύναμη και όλες οι αμερικανικές ανοησίες και τα κλισέ του Χόλιγουντ σε κάνουν να αναρωτιέσαι γιατί σπαταλάς τον χρόνο σου...
Η ταινία είναι αξιόλογη και αν αρχίσετε να τη βλέπετε πολύ γρήγορα καταλαβαίνετε ότι δεν έχει σχέση με τις χολιγουντιανές μπούρδες που μας βομβαρδίζουν εδώ και δεκαετίες. Άλλωστε είναι βρετανική παραγωγή. Καλογυρισμένη με πολύ ωραίο ήχο και μουσική επένδυση και με ένα πρωτότυπο σενάριο. Φυσικά έχει την γνωστή υπερβολή του πρωταγωνιστή ήρωα, τις μυστικές υπηρεσίες, τους τρομοκράτες...
Η Μέρα της Βαστίλης (2016)
Πρώτον, αυτή η ταινία μοιάζει με μια παραγωγή του εργοστασίου σκουπιδιών της Europacorp. Θα σκεφτόμουν τον Pierre Morel ή τον Louis Leterrier ως σκηνοθέτες. Ναι, μοιάζει πολύ με ένα TAKEN ή άλλα σκουπίδια από το άλλο εργοστάσιο των σκουπιδιών του Besson, όλες αυτές οι ταινίες δράσης με Αμερικανούς ηθοποιούς και διαδραματίζονται στο Παρίσι. Αν θέλουμε να είμαστε δίκαιοι, Η Μέρα της...