Μια αηδία για ανώμαλα κι ανήθικα μυαλά,η υπεροχή του τίποτα με τοποθετηση ιστορικων μορφών σε ένα μπαχαλο μπλέντερ ιδεων του ψυχασθενή πληροφοριοδότη της παγκοσμιοποιημένης καθεστηκυίας τάξης των ανόητων εφευρετών της επικείμενης κολάσεως.Δειτε την και θα με θυμηθείτε την στιγμή εκείνη.
Με το πλεόνασμα μετα-αποκαλυπτικών ταινιών που υπάρχει στον σημερινό κινηματογράφο, ο Δρόμος κάνει αυτό που πολύ λίγες ταινίες σε οποιοδήποτε είδος φαίνονται ικανές να κάνουν. Εδώ πρόκειται για μια ταινία που με τη δική της διορατικότητα αποτυπώνει τον ρεαλισμό της φρίκης ενός ολοκαυτώματος, συνδυάζοντας το απόλυτα χειρότερο δυνατό μέλλον με τα πιο βαθιά όμορφα ανθρώπινα χαρακτηριστικά...
Το Άδυτο (2011)
Αν ήμουν Αυστραλός, θα ντρεπόμουν. Ένα από τα χειρότερα σενάρια που γράφτηκαν ποτέ. Ακόμα και μεγάλοι ηθοποιοί όπως ο Ρίτσαρντ Ρόξμπεργκ δεν μπόρεσαν να το σώσουν. Ξεκίνησε καλά, με υπέροχη αεροφωτογράφηση, αλλά σύντομα πήρε την κατηφόρα με μια σειρά από αδέξιες κινηματογραφικά ακολουθίες δράσεις. Με εκπλήσσει πώς οι χαρακτήρες μπορούσαν να υποστούν ένα τέτοιο τραύμα (παγιδεύονται...