Το "Μια Ενοχλητική Αλήθεια" του Davis Guggenheim του 2006 ήταν μια αποτελεσματική άσκηση ευαισθητοποίησης, εστιάζοντας στις "διαφάνειες" του Αλ Γκορ, όπως τις ονομάζει, στην πραγματικότητα της κλιματικής αλλαγής. Έντεκα χρόνια μετά, η συνέχεια εντείνει την κρίση: είναι περιττό να πούμε ότι καθώς το χρονοδιάγραμμα του ντοκιμαντέρ προσεγγίζει το παρόν, το φάσμα του Trump αναδύεται...
Η αλήθεια είναι ότι έχει γίνει εξαιρετική δουλειά στα γραφικά, τα οποία είναι πολύ αληθοφανή. Εκτός ίσως από τη σκηνή του Τζόνσον και της γυναίκας του μέσα στο φουσκωτό στο πλημμυρισμένο Σαν Φρανσίσκο, όπου φαίνεται η ένθεση των χαρακτήρων στη σκηνή. Εκτός από αυτό, δεν υπάρχει κινηματογραφικά τίποτα άλλο να προσέξουμε, καθώς σενάριο, πλοκή, ηθοποιία είναι παντελώς αδιάφορα
Σκυλίσια Μέρα (1975)
Τολμώ να πω ότι είναι μια από τις καλύτερες ταινίες όλων των εποχών. Ο Αλ Πατσινο είναι μέσα στον ρόλο και όλη η υπόθεση έχει μια γλυκιά ανθρώπινη προσέγγιση, είναι αριστουργηματική η ενσυναίσθηση πολύ δυνατή και ο ανθρώπινος πόνος και η ανάγκη για διέξοδο Με συγκίνησε ιδιαίτερα και είναι από τις ταινίες που μπορώ να την δω πολλές φορές από άλλη οπτική γωνία αφού διαθέτει πολλές...