Από τον Γιάννη Αγιάννη του Βίκτωρ Ουγκώ μέχρι αυτόν εδώ τον Τζίμι Κόνλον πέρασαν 27 χρόνια. Τόσα (και λιγότερα) χρειάστηκε ο Λίαμ Νίσον για να γίνει από κλασικός ηθοποιός σε fast food του Χόλιγουντ. Συγκεκριμένα από το Η Τιτανομαχία του 2010. Προσωπικά θεωρώ οτι το Νυχτερινή Καταδίωξη ήταν η αρχή της επιστροφής στη ποιότητα. Έτσι λοιπόν, αυτή εδώ η ταινία έχει μια σπίθα από τον...
Πρόκειται για ένα θρίλερ που χτίζεται πολύ αργά. Πραγματικά αργό, τόσο αργό, που κάποιοι θα βαρεθούν. Και κάποιοι δεν θα φτάσουν ούτε στο τέλος. Προφανώς είναι θέμα γούστου. Ακόμη και το τέλος είναι χαμηλών τόνων και δεν θα ικανοποιήσει όλους, αν και είναι ένας έξυπνος τρόπος να τελειώσει μια ταινία, που πραγματικά με άφησε με το στόμα ανοιχτό! Ο Μάρτιν Σκορσέζε μπορεί να μας έχει...
Μια Ενοχλητική Αλήθεια 2 (2017)
Το "Μια Ενοχλητική Αλήθεια" του Davis Guggenheim του 2006 ήταν μια αποτελεσματική άσκηση ευαισθητοποίησης, εστιάζοντας στις "διαφάνειες" του Αλ Γκορ, όπως τις ονομάζει, στην πραγματικότητα της κλιματικής αλλαγής. Έντεκα χρόνια μετά, η συνέχεια εντείνει την κρίση: είναι περιττό να πούμε ότι καθώς το χρονοδιάγραμμα του ντοκιμαντέρ προσεγγίζει το παρόν, το φάσμα του Trump αναδύεται...