Ενώ βρήκα το "Η Διαδοχή" τρομακτικό - μια ταινία που έχει πολλά κοινά με αυτή εδώ - θα δίσταζα να περιγράψω το Μεσοκαλόκαιρο ως τέτοιο. Έχει κι αυτό το μερίδιό της σε μια φρικτή ιστορία, αλλά η πιο γήινη φύση της επικεντρώνεται στον τρόμο και τα συναισθήματα του ανθρώπου. Είναι μια από τις πιο εντυπωσιακές και καταθλιπτικές ταινίες τρόμου που έχω δει εδώ και πολύ καιρό. Το ξεκίνημα...
Μια γυναίκα - μια κανονική, ελαφρώς δυσαρεστημένη γυναίκα - πηγαίνει στην παραλία. Πηγαίνει για να κολυμπήσει και από το πουθενά, παγιδεύεται από μια παράξενη αίσθηση. Επιστρέφει στην ακτή, αγκαλιάζει τον γιο της, τρώει ένα αχλάδι και στη συνέχεια μαχαιρώνει έναν άνδρα μέχρι θανάτου. Αυτή η σκηνή του τρέιλερ, που είναι και η βάση όλη της σειράς (αλλά και το δόλωμα), είναι αρκετή...
Δια Πυρός και Σιδήρου (2004)
Αυτή η ταινία περιέχει το μόνο συστατικό που πρέπει να έχουν όλες οι ταινίες εκδίκησης και αυτό είναι το αληθινό συναίσθημα. Θλίψη, αγάπη, γέλιο, θυμός. Υπάρχουν τόσα πολλά συναισθήματα μέσα σε αυτή την ταινία. Από την αρχή μέχρι το τέλος αυτή η ταινία είναι απίστευτα σαγηνευτική. Η πλοκή στο χαρτί ακούγεται όπως τα συνηθισμένα σκουπίδια που πετιούνται κυρίως στους θεατές, αλλά...