Η ταινία είναι αρκετά ερωτική όπως υποδεικνύει και το εξώφυλλο, αλλά με έναν περίεργο τρόπο. Δεν πρόκειται για αυτό που λέμε αποχρώσεις του γκρι, αλλά για έλεγχο και εξουσία πάνω σε κάποιον άλλο. Αφορά επίσης την αγάπη και το πώς σχετιζόμαστε μεταξύ μας - ή όχι. Είμαστε αποσυνδεδεμένοι, ακόμα κι όταν είμαστε τόσο κοντά και δήθεν σούπερ συνδεδεμένοι ; Υπάρχει περίπτωση να συμβεί....
Συμπαθητική ταινία. ΤΑ ΣΥΝ: Η εκ νέου συμμετοχή της Σάρον Στόουν στο ρόλο της Κάθριν Τραμέλ (δεν θα μπορούσα να φανταστώ άλλη ηθοποιό), η συμμετοχή στην ταινία της σπουδαίας Αγγλίδας ηθοποιού Σαρλότ Ράμπλινγκ, οι εκπλήξεις-ανατροπές το τελευταίο μισάωρο της ταινίας, οι αινιγματικοί μορφασμοί των 2 βασικών πρωταγωνιστών στις τελευταίες σκηνές της ταινίας, το "περίεργο"-μη αναμενόμε...
Το Κάλεσμα (2013)
Αν και ποτέ δε μου άρεσαν τέτοια ψυχολογικά θρίλερ με πνεύματα κτλ, τη πρώτη φορά που το είδα στο σινεμά είχα μείνει άφωνος. Κάθε φορά που το βλέπω ξανά από τότε, μου κάνει εντύπωση κάθε φορά. Σκηνοθεσία, ήχος, σενάριο, όλα είναι τόσο προσεγμένα. Καμία σχέση με όλα τα υπόλοιπα εμπορικά θρίλερ-τρόμου