Βασισμένο στην αληθινή ιστορία του καπετάνιου Ρίτσαρντ Φίλιπς (που έπαιξε ο Τομ Χανκς) ο οποίος το 2009 ήταν ο καπετάνιος ενός αμερικανικού φορτηγού πλοίου το οποίο είχε καταληφθεί από Σομαλούς πειρατές, συνειδητοποιώ ότι με κάνει να ακούγομαι κάπως τρελός που βαρέθηκα με ταινία που περιέχει μια αίσθηση που μπορεί να περιγραφεί μόνο ως: σίγουρο δόλωμα Όσκαρ. Το μεγαλύτερο πρόβλημα...
Εδώ δεν υπάρχει μια πρωτότυπη ιδέα ούτε η ταινία παραμένει μακριά από τις συνηθισμένες ρομαντικές κωμωδίες και η πλοκή είναι κάπως προβλέψιμη. Αλλά παρόλο που έχει όλα τα συστατικά για ένα ακόμα συνηθισμένο ρομάντζο, είναι φρέσκο και διασκεδαστικό. Κυρίως λόγω του Radcliffe και της Kazan, των πρωτότυπων διαλόγων και αποφεύγοντας τη καθαρή. Επίσης, η ιστορία από μόνη της φαίνεται...
Ουδέν Νεώτερον από το Δυτικό Μέτωπο (1979)
Πρόκειται για μια πολύ καλή αντιπολεμική ταινία και προφανώς η πιο διάσημη από όλες. Δείχνει πώς οι νέοι και αφελείς, υποβάλλονται σε πλύση εγκεφάλου για να πιστεύουν ότι κατά κάποιο τρόπο είναι καθήκον τους να σκοτώνουν και να πεθαίνουν. Μεγάλα λόγια όπως Πατρίδα, Κάιζερ, Θεός, Πατριωτισμός. Αλλά στο τέλος υπάρχει μόνο καταστροφή. Αυτό είναι το μάθημα που όλοι πρέπει να λάβουμε...