Μια αηδία για ανώμαλα κι ανήθικα μυαλά,η υπεροχή του τίποτα με τοποθετηση ιστορικων μορφών σε ένα μπαχαλο μπλέντερ ιδεων του ψυχασθενή πληροφοριοδότη της παγκοσμιοποιημένης καθεστηκυίας τάξης των ανόητων εφευρετών της επικείμενης κολάσεως.Δειτε την και θα με θυμηθείτε την στιγμή εκείνη.
Ήταν απλώς μέτρια, κάτι που αντικατοπτρίζεται στη βαθμολογία μου με 3 αστέρια, η οποία μάλιστα νομίζω ότι είναι γενναιόδωρη. Υπήρχε μια μικρή προσπάθεια σε οποιοδήποτε είδος ανάπτυξης χαρακτήρων. Ο Χανκς έχει κάποιο είδος ερωτικού ενδιαφέροντος που υπονοείται, αλλά μέχρι εκεί. Νόμιζα ότι επρόκειτο να χτίσουν κάποιο δεσμό μεταξύ του καπετάνιου και του μαύρου μάγειρα του, αλλά αυτό...
s
Το Σύνδρομο του Βερολίνου (2017)
Προφανώς ο τίτλος παραπέμπει στο γνωστό σύνδρομο της Στοκχόλμης όπου τα θύματα απαγωγών αναπτύσσουν κάποια συμπάθεια προς τους απαγωγείς τους. Δεν μπορώ να πω ότι η ταινία ήταν κακή αλλά είχε κάποια λογικά κενά και κυρίως το ερώτημα πως δεν βρήκε κάποιο τρόπο η Τερέζα πάλμερ να διαφύγει από το σπίτι στο οποίο ήταν περιορισμένη, καθώς και το όχι τόσο ξεκάθαρο τέλος του απαγωγέα....