Και να ο νικητής των νεανικών ταινιών για το 2012, μια 20-κάτι μουσικο-χορευτική ταινία γύρω από αντίπαλες ομάδες κοριτσιών a cappella που εξελίσεται στο κολέγιο Barden. Αν και προφανώς κινείται στα αμερικανικά πρότυπα τέτοιων ταινιών το καστ κερδίζει το κοινό καθώς τα κορίτσια ως επί το πλείστον, είναι αληθινά αστεία, περίεργα, αυθεντικά και συναρπαστικά. Η μουσική και ο χορός...
Θα μπορούσε να ήταν ένα ανθρώπινο δράμα μεγάλης έντασης, αντί να είναι μια ταινία φτιαγμένη με προθέσεις που δεν αποκαλύπτονται ποτέ. Παραπλανητική για τον πραγματικό κόσμο, όσον αφορά την παραγωγή ταινιών, είναι απολύτως αποδεκτό να κάνει οτιδήποτε για να παρασύρει τους θεατές. Πιθανώς οι άνθρωποι του μάρκετινγκ πίστευαν ότι μια λεπτομερής κοπή ενός αυτιού μπορεί να το πετύχει...
Που Πάω Θεέ Μου; (2016)
Μία εξαιρετική σύγχρονη ιταλική κωμωδία που εκθειάζει τα προνόμια των υπαλλήλων του δημόσιου τομέα της Ιταλίας και παράλληλα αναδεικνύει τη διαφθορά και την ρουσφετολογία που επικρατεί ή τουλάχιστον επικρατούσε για δεκαετίες στις νότιες χώρες της Ευρώπης συμπεριλαμβανομένης και της Ελλάδας. Ο κεντρικός ήρωας, ο Ζαλόνε είναι ένας κλασικός αντιπροσωπευτικός Ιταλός δημόσιος υπάλληλος,...