Δεν πρόκειται να μιλήσω για την ταινία ως ταινία γιατί κατά τη γνώμη μου είναι άσκοπο. Όλοι γνωρίζουμε την ιστορία. Επώδυνη, πικρή, μελαγχολική. Αυτό που δεν γνωρίζαμε, αυτό που δεν μπορούσαμε να φανταστούμε είναι αυτό που ήταν στο μυαλό του Joe Paterno. Τώρα έχουμε μια εύλογη, βαθιά ανθρώπινη εκδοχή της, στα μάτια του Al Pacino. Είδα έναν αξιοπρεπή άνθρωπο της γενιάς του να αντιμετωπίζει...
Ο Jenkins σκηνοθετεί την προσαρμογή του μυθιστορήματος του '70 του James Baldwin και αυτή γίνεται μια κινηματογραφική ιστορία αγάπης που ακούει την καρδιά, με μια σκληρή αλλά τρυφερή αλήθεια που με άφησε να κλαίω και να χαμογελάω. Πρόκειται για μια καταπληκτική ταινία, τόσο οσμηρή όσο αισθησιακή, διασυνδέοντας αδιάκριτα κοινωνικά ρεαλιστικά θέματα προκατάληψης, καταπίεσης και φυλάκισης...
Εξολοθρευτής: Σκοτεινό Πεπρωμένο (2019)
Ανάμικτα τα συναισθήματα, είναι σαν να ξανατρώς κάτι που είχες δοκιμάσει μόνο μια φορά πολύ πολύ παλιά και είχες ενθουσιαστεί....απογοητεύτηκα.....την ειδα μεχρι τελους λογο Σβαρτσ και Λιντα....περιμενες πως και πως αυτο το ''ουαααοουυυυυ'' οπως ''τοτε'' στο 1 & 2 ,αλλα μουφα....αν δεν την παρει ο Κάμερον στα ''χερια του'' μονο απο salvation θα πρεπει να περιμενουμε κατι αξιολογο......