Δίνω 4 αστέρια για τις σεζόν S1-S8. Είναι τόσο αστείες ακόμα κι αν τα βλέπεις σε επανάληψη. Για να είμαι ειλικρινής, χωρίς τον Τσάρλι, δεν μπορώ να παρακολουθώ ούτε ένα επεισόδιο του S9 και αποφάσισα να σταματήσω εκεί. Αυτή η σειρά τώρα έχει πεθάνει για μένα. Προτιμώ να βλέπω τις προηγούμενες 8 σεζόν ξανά και ξανά. Ο Άστον Κούτσερ δυστυχώς δεν μπορεί να αντικαταστήσει το Τσάρλι...
Ο κινηματογράφος στα καλύτερά του. Μια ελαφριά, διασκεδαστική, μια προκλητική ιστορία που λέει μια δύσκολη αλήθεια για την εποχή μας. Η υπεροπτική στάση των αφηγητών μιμείται υπέροχα τη νοοτροπία των πλούσιων, όχι μόνο του σήμερα, αλλά όλων των εποχών. Λένε στην αρχή ότι είναι ένα παραμύθι, αλλά θα έλεγα ότι είναι ένα μοντέρνο παραμύθι ηθικής. Μην περιμένετε μια σκοτεινή ταινία....
Σε 60 Δευτερόλεπτα (2000)
Εδώ έχουμε να κάνουμε με μια διασκευή του σεναρίου της πρωτότυπης και ομώνυμης ταινίας του 1974. Ο Νίκολας Κέιτζ με πολύ μαλλί ακόμα, δεν μπορεί να πει καν πειστικά τις ατάκες του και η σκηνική του παρουσία ταιριάζει περισσότερο σε αυτή ενός κομπάρσου παρά πρωταγωνιστή. Όπως για παράδειγμα συμβαίνει χαρακτηριστικά στη σκηνή έξω από εστιατόριο που δούλευε η μητέρα του, όπου συζητά...