Ο Εντ Χάρις σε έναν από τους πολλούς κακούς ρόλους του τα τελευταία χρόνια. Το ίδιο ισχύει και με τη Λονγκόρια, αλλά απ΄αυτή δε θα μπορούσαμε να περιμένουμε περισσότερα έτσι κι αλλιώς. ΟΟ Μάικλ Πένια αδιάφορος. Το σενάριο βαρετό, πολυπαιγμένο, προβλέψιμο, εύκολο και η παραγωγή η απολύτως βασική. Άλλωστε δε πρόκειται για κινηματογραφική παραγωγή, η ταινία κυκλοφόρησε μόνο σε DVD....
Κάθε sequel του Jarhead και χειρότερο. Αμερικανοί στρατιώτες στη Μέση Ανατολή ενάντια σε φανατικούς τζιχαντιστές. Τόσο πρωτότυπο. Σα να βλέπεις shoot-em up στον υπολογιστή, χωρίς να παίζεις εσύ. Ανύπαρκτο σενάριο, αδιάφοροι (και ίσως κακοί) πρωταγωνιστές, καμία σκηνοθεσία σε μια λαίλαπα πυροβολισμών και σκοτωμών χωρίς νόημα.
Η Επιστροφή (2015)
Μια ταινία προορισμένη για Όσκαρ, που φαινόταν από πολύ νωρίς οτι θα τα πήγαινε τέλεια. Ο Λεονάρντο ΝτιΚάπριο σε ένα διαφορετικό γι αυτόν ρόλο, ο Iñárritu σε μεγάλη έμπνευση, ένα πολύ δυνατό σενάριο, εντυπωσιακότατα γυρισμένη και προφανώς από τις μεγαλύτερες παραγωγές της 20th Century Fox. Δικαίως λοιπόν τα Όσκαρς, τόσα τα κερδισμένα όσο και τα προτεινόμενα. Δύσκολα δεν θα έχει...