Ο Λίαμ Νίσον στα 65 του συνεχίζει να κάνει ταινίες δράσης. Αυτό που δεν ξέρουμε είναι αν χρειάζονται οι ταινίες δράσης, ηθοποιούς τέτοιας ηλικίας. Και μη μου πείτε ότι δεν σας φαίνεται παράξενο που ένας άντρας τέτοιας ηλικίας καταφέρνει να εξουδετερώσει τους πάντες... Η ταινία είναι σχεδόν εξ ολοκλήρου γυρισμένη μέσα στα βαγόνια ενός τρένου, το σενάριο δεν μπορώ να πω πως είναι...
Ένα τίποτα με μόνο τηλεοπτικό κοινό που να μπορεί να την δει, το αμερικάνικο. Κι ενώ η αρχή φαίνεται ενδιαφέρουσα, η εξέλιξη προδίδει τη ταινία καθώς κινείται σε καταστάσεις που ΔΕΝ μας ενδιαφέρουν. Και δεν μας ενδιαφέρουν γιατί εντάξει, δεν είναι και τόσο σημαντικό ένα τέτοιο πείραμα για να μάθουμε και τα αποτελέσματα. Ίσως ο μόνος λόγος που τη δίνει κάποια βαρύτητα είναι οτι αναφέρεται...
Το Κόκκινο Σπουργίτι (2018)
Το Κόκκινο Σπουργίτι δεν είναι αυτό που φαίνεται και αυτό είναι πραγματικά καλό. Επανενωμένη με τον σκηνοθέτη Φράνσις Λόρενς, η Τζένιφερ Λόρενς φέρνει την πρωταρχική δύναμη σε αυτό το κρύο και σκληρό θρίλερ. Δεν είναι μια ταινία δράσης, καθώς δεν έχει σχεδόν καμία ροή δράσης, αλλά είναι ένα έξυπνο και μελετημένο πολιτικό δράμα. Είναι μία από αυτές τις λίγες ενδιαφέρουσες περιπτώσεις...