Να ξεκινήσουμε ανάποδα, λέγοντας πως η ταινία είναι πάρα πολύ καλή σε όλα της. Περιληπτικά, μετά το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, ένα ζευγάρι Βρετανών πάει να μείνει στη Γερμανία, στο σπίτι ενός Γερμανού, του οποίου το σπίτι έχει επιταχθεί. Εκεί δημιουργείται μια απροσδόκητη σχέση της Βρετανής γυναίκας με τον Γερμανό. Το πιο δυνατό σημείο της ταινίας , είναι μακράν οι ερμηνείες....
Το θέμα με τις ιστορίες αυτές είναι ότι είναι ιδανικές για επαναφορές ηρώων και χιούμορ... αλλά όχι ιδανικές για σοβαρές πλοκές ή χαρακτήρες. Εν πάση περιπτώσει, μου άρεσε να βλέπω τους παλιούς χαρακτήρες να επιστρέφουν και να μας διασκεδάζουν, αλλά αυτή ήταν η λιγότερο αγαπημένη μου από τις spiderman ταινίες της Marvel. Οι προηγούμενες ιστορίες, ειδικά οι πρώτες, λειτούργησαν καλά...
Μία Υπόσχεση (2013)
Υπόσχεται πάθος αλλά αποτραβιέται σαν συνεσταλμενη κοπελίτσα. Υπόσχεται μυστήριο και μετά ξεδιπλώνεται με χασμουρητό. Η φαση της παρατημένης φτωχουλας ...υποτονική και αβέβαιη και η ίδια αν τον ήθελε πραγματικά. Γενικά οι ηθοποιοί θυμιζουν δημοσίους υπαλλήλους που κάνουν το ωράριο τους. Δε μού άρεσε.