Ο Jenkins σκηνοθετεί την προσαρμογή του μυθιστορήματος του '70 του James Baldwin και αυτή γίνεται μια κινηματογραφική ιστορία αγάπης που ακούει την καρδιά, με μια σκληρή αλλά τρυφερή αλήθεια που με άφησε να κλαίω και να χαμογελάω. Πρόκειται για μια καταπληκτική ταινία, τόσο οσμηρή όσο αισθησιακή, διασυνδέοντας αδιάκριτα κοινωνικά ρεαλιστικά θέματα προκατάληψης, καταπίεσης και φυλάκισης...
Εδώ έχουμε να κάνουμε με ένα γίγαντα του κινηματογράφου που λέγεται Ρόμπερτ Ντιβάλ, του οποίου η ηλικία όταν γυρίστηκε η ταινία ήταν 83, έχοντας ήδη τότε ξεπεράσει τα 50 χρόνια καριέρας. Αν και επίσημος πρωταγωνιστής είναι ο Ντάουνι Τζούνιορ - ο οποίος θεωρώ οτι δεν είχε, ούτε έχει το ταλέντο για τόσο δυνατές ταινίες - επισκιάζεται από το μεγαλείο του Ντιβάλ. Αν κάποιοι ξεχωρίζουν...
Ναυμαχία (2012)
Θα μπορούσε να ονομαστεί και Battleshit. Είναι από τις χειρότερες ταινίες που έχω δει τα τελευταία χρόνια. Είναι ένα θορυβώδες, κλισέ και αφόρητο κινηματογραφικό σκουπίδι που εκμεταλλεύεται το έργο των graphic artists για τους πελάτες της οθόνης που θέλουν να διασκεδάσουν. Ένας απλός τρόπος για να το περιγράψω, είναι ότι είναι βασικά ένα ναυτικό βίντεο στρατολόγησης 200 εκατομμυρίων...