Η ταινια ειναι μια πληρης αντιγραφη του τουρκικού Issiz Adam το οποιο και παλι δεν κατάφερε να φτασει. Πολλες διαφημισεις, πολυ μετριοι οι πρωταγωνιστες. Ας δοθουν ευκαιριες σε πιο ικανους ανθρωπους με ταλεντο και ιδεες να κανουν ταινιες. Αδικειται ο ελληνικος κινηματογράφος με αυτα. Ο Τσιμιτσελης και η Γερονικολου ας μεινουν στο instagram.
Η ταινία αφορά μία πραγματική υπόθεση και θα μπορούσε να γυριστεί μόνο στην Αμερική καθώς όλα περιστρέφονται γύρω από την πολιτική και τις υπηρεσίες ασφαλείας της χώρας. Ο θεατής βομβαρδίζεται από δεκάδες ονόματα που πρέπει να θυμάται για να παρακολουθήσει σωστά την εξέλιξη της ταινίας. Υπουργοί, δημοσιογράφοι, πράκτορες, παράγοντες, διευθυντές, δεκάδες διαφορετικοί χαρακτήρες εμπλέκονται...
Τσάι στη Σαχάρα (1990)
Αυτή είναι μια από τις αγαπημένες μου ταινίες όλων των εποχών. Όμως - και αυτό είναι σημαντικό - το μεγαλύτερο μέρος της εκτίμησής μου πηγάζει από το γεγονός ότι τη παρακολούθησα αρκετές φορές και ότι έχω διαβάσει επίσης το βιβλίο (του Paul Bowles) δύο ή τρεις φορές. Έτσι και τα δύο έργα τέχνης (δεδομένου ότι το βιβλίο είναι σίγουρα ένα έργο τέχνης) τείνουν να συνδυάζονται στο μυαλό...