Η ταινία ξεκινά καλά, με ένα θέμα όχι πρωτότυπο, αλλά ίσως το πρώτο στον ευρύτερο ελληνικό κινηματογράφο. Η ιστορία συνηθισμένη (όπως στο Επίθεση στη Γουόλ Στριτ) με μια κατάσταση ομηρίας και τέλος μάλλον προβλέψιμο και ατυχές. Η ατμόσφαιρα είναι καλή και οι προσδοκίες του τηλεθεατή είναι πολλές, αλλά κρατάν λίγο. Η εμφάνιση της αστυνομίας σηματοδοτεί για μένα το ουσιαστικό τέλος...
Εδώ τα πράγματα είναι αμφίρροπα. Από τη μία η συνηθισμένη χολιγουντιανή υπερβολή καθώς ένας σούπερ μπαμπάς προστατεύοντας την κόρη του σκοτώνει όποιον βρει στο πέρασμα του. Από την άλλη δεν μπορούμε να παραβλέψουμε τη διαφορετικότητα του ρόλου του Mel Gibson αυτή τη φορά, ο οποίος αν και σε μεγάλη ηλικία έχει την ένταση και το παρουσιαστικό ενός νεότερου ηθοποιού. Να υπογραμμίσουμε...
Μακριά από τους Ανθρώπους (2014)
Την είδα χθες με αφορμή τη προβολή της στη ΕΤ2. Η ταινία είναι εξαιρετική σε όλα της, διαδραματίζεται το 1954 στην Αλγερία και αφηγείται την παράξενη ιστορία ενός Γάλλου κι ενός Αλγερινού καθώς η μοίρα φρόντισε να συναντηθούν. Οι πρωταγωνιστές Βίγκο Μόρτενσεν και Ρεντά Κατέμπ είναι απίστευτοι στην ερμηνεία τους. Τα σκηνικά της ερήμου είναι εντυπωσιακά και η σκηνοθεσία καταπληκτική....