Η ταινία είναι μοναδική από πολλές απόψεις. Ο διάλογος είναι συγκρίσιμος με το Κοινωνικό Δίκτυο στην πολυπλοκότητα και την απόδοση, η υποκριτική ήταν εξαιρετική (δεν άξιζε Όσκαρ αλλά έκανε τη δουλειά πολύ καλά), Μουσική / Ήχος ήταν πολύ ευχάριστα και μοναδικά, η σκηνοθεσία ήταν υπέροχη, αλλά το μοντάζ ήταν το καλύτερο και σίγουρα έπρεπε να προταθεί για Όσκαρ. Μεγάλα ονόματα οι δύο...
Θεωρώ οτι πρόκειται για την πιο σοβαρή προσέγγιση ταινίας με θέμα τους βρικόλακες. Τα μεγάλα ονόματα που συμμετέχουν (που δεν ήταν τότε τόσο γνωστά - οι Ντανστ, Κρουζ και Πιτ ήταν ακόμα "πιτσιρίκια") δίνουν πράγματι μια άλλη διάσταση στο σενάριο. Για την ιστορία, οι οπαδοί του μυθιστορήματος έφεραν πολυάριθμες αντιρρήσεις, ιδιαίτερα αφού η Rice αρχικά μίλησε κατά της απόδοσης του...
Το Κόκκινο Σπουργίτι (2018)
Το Κόκκινο Σπουργίτι δεν είναι αυτό που φαίνεται και αυτό είναι πραγματικά καλό. Επανενωμένη με τον σκηνοθέτη Φράνσις Λόρενς, η Τζένιφερ Λόρενς φέρνει την πρωταρχική δύναμη σε αυτό το κρύο και σκληρό θρίλερ. Δεν είναι μια ταινία δράσης, καθώς δεν έχει σχεδόν καμία ροή δράσης, αλλά είναι ένα έξυπνο και μελετημένο πολιτικό δράμα. Είναι μία από αυτές τις λίγες ενδιαφέρουσες περιπτώσεις...