Και να ο νικητής των νεανικών ταινιών για το 2012, μια 20-κάτι μουσικο-χορευτική ταινία γύρω από αντίπαλες ομάδες κοριτσιών a cappella που εξελίσεται στο κολέγιο Barden. Αν και προφανώς κινείται στα αμερικανικά πρότυπα τέτοιων ταινιών το καστ κερδίζει το κοινό καθώς τα κορίτσια ως επί το πλείστον, είναι αληθινά αστεία, περίεργα, αυθεντικά και συναρπαστικά. Η μουσική και ο χορός...
ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ ΤΑΙΝΙΑ ΜΕ ΒΑΘΥ ΝΟΗΜΑ. Μακαρι αυτη η ταινια να επιρεασει τους ανθρωπους πραγματικα και να αποδεκτουν τον θεο στην ζωη τους γιατι πραγματικα μπορει να κανει θαυματα οπως σε αυτο το παιδει αρκει να εχουμε επιμονη και πιστη σε αυτον και να ακουμπαμε πανω του οτι προβλημα εχουν. Μπραβο στους δημιουργους της και ευχομαι να αγγιξει καρδιες για πραγματικα αξιζει.
Το Δείπνο του Βοσκού (2020)
Μια ταινια που μπορει να μην σου φαινεται δυνατη σε σεναριο αλλα παρα πολυ δυνατη σε μηνυματα ,συναισθηματα Μια ταινια διδαχης του τροπου ζωης που πρεπει να εχουμε μεταξυ μας αλλα και μεταξυ εμας και του ΘΕΟΥ ΜΑΣ.Ε να μεγαλο μπραβο σε ολους και ενα δυνατο ευχαριστω για τα τοσα δυνατα συναισθηματα που μου χαρισαν μεσα απο την ταινια τους ΠΕΝΤΕ ΑΣΤΕΡΙΑ ΚΑΙ ΛΙΓΑ ΕΙΝΑΙ