Ένα τίποτα με μόνο τηλεοπτικό κοινό που να μπορεί να την δει, το αμερικάνικο. Κι ενώ η αρχή φαίνεται ενδιαφέρουσα, η εξέλιξη προδίδει τη ταινία καθώς κινείται σε καταστάσεις που ΔΕΝ μας ενδιαφέρουν. Και δεν μας ενδιαφέρουν γιατί εντάξει, δεν είναι και τόσο σημαντικό ένα τέτοιο πείραμα για να μάθουμε και τα αποτελέσματα. Ίσως ο μόνος λόγος που τη δίνει κάποια βαρύτητα είναι οτι αναφέρεται...
Από που να αρχίσω...καταρχάς, το σενάριο είναι κλεμμένο. Όλα περιστρέφονται γύρω από το γεγονός οτι ο Κρουζ ξαναζεί συνεχώς την ίδια μέρα. Σας θυμίζει κάτι; Οπωσδήποτε θυμίζει κάτι στους παλιότερους: το εξαιρετικό "Η Μέρα της Μαρμότας", που βραβεύτηκε από τη Βρετανική Ακαδημία Κινηματογράφου για το πρωτότυπο σενάριο της. Για τον Τομ Κρουζ τι να λέμε τώρα...αν και είναι ατυχής επιλογή...
Η Μαίρη Πόπινς Επιστρέφει (2018)
Οποιαδήποτε προσπάθεια remake ενός τέτοιου κλασικου αριστουργήματος, θέτει τον πήχη πολύ υψηλά και αυτή εδώ η εκδοχή είναι πολύ μακριά από το να τον φτάσει. Για κάποιον που έμαθε κάθε λέξη από τις παλιές ταινίες μιούζικαλ της Disney, οποιαδήποτε επιστροφή της Mary Poppins δεν θα φτάσει το πρωτότυπο. Υπάρχουν παραλληλισμοί στη νέα ταινία για τα πάντα με το πρωτότυπο χωρίς όμως ποτέ...