Ο Λίαμ Νίσον στα 65 του συνεχίζει να κάνει ταινίες δράσης. Αυτό που δεν ξέρουμε είναι αν χρειάζονται οι ταινίες δράσης, ηθοποιούς τέτοιας ηλικίας. Και μη μου πείτε ότι δεν σας φαίνεται παράξενο που ένας άντρας τέτοιας ηλικίας καταφέρνει να εξουδετερώσει τους πάντες... Η ταινία είναι σχεδόν εξ ολοκλήρου γυρισμένη μέσα στα βαγόνια ενός τρένου, το σενάριο δεν μπορώ να πω πως είναι...
Το London Fields φαίνεται να είχε πολλές δυνατότητες. Η πλοκή είναι αρχικά πολύ ενδιαφέρουσα και η ατμόσφαιρα είναι σκοτεινή και αισθησιακή, κάπως neo noirish. Με το ύφος και το σκηνικό των Άγγλων γκάνγκστερ, αρχικά μοιάζει με μια διασταύρωση ταινίας του Γκάι Ρίτσι και ενός graphic novel του Frank Miller. Ωστόσο, η πραγματικότητα αποκαλύπτεται μετά από λίγο. Η πλοκή γίνεται τυχαία...
Για τη Μικρή Σαμα (2019)
Αν μπορούσα να βάλω περισσότερο από 5 θα το έκανα. Το παρακολούθησα για πρώτη φορά απόψε και κατέληξα οτι πρόκειται για ένα εξαιρετικό ντοκιμαντέρ. Κρίμα που έχασε το Όσκαρ. Για ένα αριστούργημα 96 λεπτών που σε αφήνει άφωνο, πιθανόν θα κλαίτε στα 80 από αυτά. Δείτε κάτι τέτοιο και μετά σκεφτείτε για το αν πρέπει να παραπονιέστε για το πόσο κακή είναι η ζωή. Τίποτα δεν συγκρίνεται...