Το μόνο καλό με αυτή τη ταινία είναι πως αποδεικνύεται πατάτα από τα πρώτα πέντε λεπτά και σε βγάζει από τον κόπο να παρακολουθήσεις την υπόλοιπη. Πραγματικα΄ δεν υπήρχε λόγος για να γυριστεί αυτή η ταινία. 100% προβλέψιμη, χωρίς συμπαθείς χαρακτήρες, καμία ανατροπή, καμία αγωνία, όλα είναι κλισέ, όλα είναι για γέλια. Ατάλαντη η Jessica Chastain με έναν αόρατο ρόλο να το επιβεβαιώνει...
Ένα πρωτότυπο όνομα ταινίας, ένα ενδιαφέρον καστ ηθοποιών, και μια χημεία μεταξύ των τελευταίων, που δημιουργούν μια πραγματικά αξιόλογη προσπάθεια... Στα υπέρ της ταινίας η έμμετρη χρήση συναισθηματισμων. Ταινία κοινωνική, συνάμα κωμική, δρόμου, μα κυρίως υλικό για κοινωνικό προβληματισμό... Όλα τα χαρισματικα παιδιά, είναι παιδιά που έχουν δικαίωμα στο όνειρο... Μέσα από την προσοχή...
Σε 60 Δευτερόλεπτα (2000)
Εδώ έχουμε να κάνουμε με μια διασκευή του σεναρίου της πρωτότυπης και ομώνυμης ταινίας του 1974. Ο Νίκολας Κέιτζ με πολύ μαλλί ακόμα, δεν μπορεί να πει καν πειστικά τις ατάκες του και η σκηνική του παρουσία ταιριάζει περισσότερο σε αυτή ενός κομπάρσου παρά πρωταγωνιστή. Όπως για παράδειγμα συμβαίνει χαρακτηριστικά στη σκηνή έξω από εστιατόριο που δούλευε η μητέρα του, όπου συζητά...