Ήταν απλώς μέτρια, κάτι που αντικατοπτρίζεται στη βαθμολογία μου με 3 αστέρια, η οποία μάλιστα νομίζω ότι είναι γενναιόδωρη. Υπήρχε μια μικρή προσπάθεια σε οποιοδήποτε είδος ανάπτυξης χαρακτήρων. Ο Χανκς έχει κάποιο είδος ερωτικού ενδιαφέροντος που υπονοείται, αλλά μέχρι εκεί. Νόμιζα ότι επρόκειτο να χτίσουν κάποιο δεσμό μεταξύ του καπετάνιου και του μαύρου μάγειρα του, αλλά αυτό...
Δεν τα κατάφερε ο Τιμ Μπάρτον σ αυτή την επανέκδοση της πρωτότυπης ταινίας του '60 καθώς υστερεί και από την original αλλά και κατά πολύ από τις μεταγενέστερες όπως Η Εξέγερση και Η Αυγή. Το σενάριο μοιάζει λίγο αδέξιο και η σκηνοθεσία φτωχή ακόμα κι αν λάβουμε υπόψη το γεγονός οτι γυρίστηκε 18 χρόνια πριν. Το ίδιο ισχύει και για τον Μαρκ Γουόλμπεργκ που στα νιάτα του δε "γεμίζει"...
Η Δύναμη Του Κεραυνού (1995)
Λίγο αφότου ο Τσάκι Τσαν αποφάσισε να γίνει εμπορικός. Εκτός από πολύ καλό ξύλο, κάνει και τα υπόλοιπα πολύ καλά. Δε θα το παρεξηγήσουμε όμως πολύ, ήταν η εποχή της άνθισης αυτών των ταινιών δράσης με ήρωες χαρακτήρες που βαράνε χωρίς να παθαίνουν το παραμικρό. Γουίλις, Σβανζενέγκερ, Σταλόνε, Βαν Νταμ, Σιγκάλ, Λούγκρν, Νόρις κτλ κτλ