Από τις φορές που αναρωτιέσαι γιατί βλέπεις κάποια ταινία. Το θέμα δημοφιλές και γνωστό, αλλά ο Γκοτζίλα ελαφρώς παραποιημένος, οι Μπρόντερικ και Ρενό απλά υπάρχουν. Τα εφέ ικανοποιητικά για το 1998 αλλά τα υπόλοιπα είναι για κλάμματα. Ξεκινώντας από νωρίς με τα τεράστια γελοία ίχνη του Γκοτζίλα στο έδαφος και τους ανόητους διαλόγους του Κέβιν Νταν με τον Μπρόντερικ. Ένα ρομάντσο...
Η ταινία είναι μια ιδιοφυϊέστατη αφήγηση 6 ιστοριών στην άγρια Δύση. Άλλες είναι κωμικές και βίαιες και άλλες πλήρως δραματικές. Οι αλλαγή του ύφους μου κρατάει το ενδιαφέρον ενώ κάθε μία από τις έξι ιστορίες έχει ένα βαθύτερο νόημα και μια φρέσκια απεικόνιση της επικίνδυνης άγριας Δύσης.
American Beauty (1999)
Μια από τις καλύτερες ταινίες της δεκαετίας του '90 που αξίζει και τα πέντε Όσκαρ. Γεμάτη πάθος που μας κλονίζει την καρδιά, αλλά λέγεται με ένα ακαταμάχητο σκοτεινό χιούμορ, το American Beauty είναι ένα διεξοδικά γλυκόπικρο δράμα που μας απορροφά, μια οδυνηρή ιστορία που ξεδιπλώνεται στα στρώματα της προαστιακής ζωής για να αποκαλύψει τους πόνους της ενηλικίωσης και τις απογοητεύσεις...