Την είδα χθες στο ERTFLIX, πρόκειται για μια συνηθισμένη δραματική, αργή, λιτή ταινία, από αυτές που κυκλοφορούν κατά χιλιάδες στα διάφορα φεστιβάλ που γίνονται ανά τον κόσμο. Ξεκινά με κάποιον ενδιαφέρον, σε κάνει να αναρωτιέσαι πως θα εξελιχθεί και που θα καταλήξει, αν και σε καμιά περίπτωση δε μπορώ να πω πως είναι απρόβλεπτη, ούτε το σενάριο ιδιαίτερη τροπή. Έχει κάποιες καλές...
Δύο χρόνια πριν, κυκλοφόρησε το "Jurassic World" και έκανε ένα συγκλονιστικό box-office 652 εκατομμυρίων δολαρίων μόνο στις Ηνωμένες Πολιτείες, παρόλο που ήταν ένα μπερδεμένο και χωρίς φαντασία σκουπίδι: μια ταινία τόσο απρόσωπη που φάνταζε μεταλλαγμένη. Ήταν μια καταθλιπτική υπενθύμιση για το πως οι ταινίες blockbuster μπορούν να "τη βγάλουν καθαρή" αν τα τέρατα είναι αρκετά μεγάλα...
Το Έθνος του Ενός Παιδιού (2019)
Για μένα, η πολιτική του ενός παιδιού είχε νόημα όταν ήμουν νεότερος και δεν ήξερα και πολλά. Διορθώστε τον υπερπληθυσμό περιορίζοντας το μέγεθος της οικογένειας. Εύκολο, σωστά; Οι ατομικές ελευθερίες είναι λιγότερες στην κομμουνιστική Κίνα - ο υπερπληθυσμός δεν βοηθά στο συλλογικό καλό αλλά στο ατομικό. Τελικά, μήπως οι περισσότεροι Κινέζοι απλώς συσπειρώνονταν και θυσιάζονταν...