Υπέροχη ταινία. Η καλύτερη της τελευταίας 25ετίας! Από σύλληψη, παίξιμο, σενάριο, ένα θαύμα! Σε κάνει και γελάς, αλλά συγχρόνως σε συγκινεί τόσο γλυκά... Τέτοιες ταινίες σπανίζουν! Η δε μουσική του ανεπανάληπτη. Η συνεργασία Πιοβάνι - Μπενίνι έκανε το θαύμα της! Θα την έχω δει πάνω από δέκα φορές!
Υπήρχαν πολλά λάθη στην ταινία. Λογικά λάθη όπως με τη προαναχώρηση και τις επικοινωνίες με τον πύργο όταν ταξιδεύουν για απογείωση. Και κανένα άλλο αεροπλάνο; Το στήσιμο ήταν εύκολο για το σενάριο, μεταφορά κρατουμένων, κακή καταιγίδα και μετά το τίποτα. Μια που είπα τίποτα, να μη ξεχάσω να πω και τον Μπάτλερ. Απορώ πως έγινε ηθοποιός. Τέλος πάντων. Προχωράμε. Η ταινία είχε όλα...
London Fields (2018)
Το London Fields φαίνεται να είχε πολλές δυνατότητες. Η πλοκή είναι αρχικά πολύ ενδιαφέρουσα και η ατμόσφαιρα είναι σκοτεινή και αισθησιακή, κάπως neo noirish. Με το ύφος και το σκηνικό των Άγγλων γκάνγκστερ, αρχικά μοιάζει με μια διασταύρωση ταινίας του Γκάι Ρίτσι και ενός graphic novel του Frank Miller. Ωστόσο, η πραγματικότητα αποκαλύπτεται μετά από λίγο. Η πλοκή γίνεται τυχαία...