Επιτρέψτε μου να ξεκινήσω λέγοντας ότι αυτή δεν είναι μια «εύκολη» ταινία. Το Ναχίντ είναι ένα ωραίο παράθυρο στη ζωή μιας γυναίκας στην ιρανική κοινωνία, αλλά είναι επίσης ένας ευαίσθητος προβληματισμός για τα διλήμματα και τις κρίσεις που έχουμε να αντιμετωπίσουμε κατά τη διάρκεια της ζωής μας, ανεξάρτητα από τον πολιτισμό μας. Υπάρχει ένα είδος καταπιεστικής ατμόσφαιρας σε αυτή...
Είδα αυτήν την ταινία το '97 στο θέατρο. Παιζόταν μόλις μια εβδομάδα μετά τον Τιτανικό του Κάμερον. Θυμάμαι τα πλήθη που έτρεχαν να δουν τον Τιτανικό και μία σχεδόν άδεια αίθουσα όταν έπαιζε αυτή η ταινία. Αφού την είδα, σκέφτηκα πόσο ανισόρροπη είναι αυτή η δημιουργική πρωτοτυπία έναντι των μεγάλων blockbusters. Αργότερα κατάλαβα ότι τα blockbusters είναι για τις μάζες και ενδιαφέρουσες...
Το Παιχνίδι με τη Φωτιά (2018)
Ο κορεατικός κινηματογράφος παράγει καλές ταινίες που πολλοί άνθρωποι δεν γνωρίζουν. Έχοντας δει το Παράσιτα, αποφάσισα να ρίξω μια ματιά σε αυτήν την τόσο αναγνωρισμένη ταινία. Ο πρωταγωνιστής του Το Παιχνίδι με τη Φωτιά είναι ένας αφελής νεαρός Κορεάτης, ο Jongsu, που συμμετέχει σε μια ζωή που γίνεται σταδιακά πιο ενδιαφέρουσα σε κάθε σκηνή, αλλά δεν παθιάζεται μέχρι να ερωτευθεί...