Πάντα μου άρεσαν τα ψυχολογικά θρίλερ και αν και δεν εντυπωσιάστηκα, το "13 Αμαρτίες" είναι μια καλή επιλογή. Η κινηματογραφία ήταν μάλλον μέτρια και ιδιαίτερα μονότονη στην αρχή, αλλά ο Mark Webber έκανε πράγματι εξαιρετική δουλειά - μπορείτε να δείτε τη στάση του και τις εκφράσεις του προσώπου να αλλάζουν δραστικά σε όλη την ταινία, την οποία θεωρώ αρκετά στοιχειωμένη. Η πλοκή...
Λίγο αφότου ο Τσάκι Τσαν αποφάσισε να γίνει εμπορικός. Εκτός από πολύ καλό ξύλο, κάνει και τα υπόλοιπα πολύ καλά. Δε θα το παρεξηγήσουμε όμως πολύ, ήταν η εποχή της άνθισης αυτών των ταινιών δράσης με ήρωες χαρακτήρες που βαράνε χωρίς να παθαίνουν το παραμικρό. Γουίλις, Σβανζενέγκερ, Σταλόνε, Βαν Νταμ, Σιγκάλ, Λούγκρν, Νόρις κτλ κτλ
Μην τα Βάζετε με τους Τζόουνς (2016)
Όταν πρόκειται για κωμωδίες κατασκόπων, έχω δει τις περισσότερες από τις πρόσφατες και πολλές από τις παλαιότερες. Είναι ένα είδος που βασίζεται σε ανατροπές πλοκών που τις περισσότερες φορές, μπορείτε να τις δείτε από μίλια μακριά, ειδικά αν έχετε ήδη δει μερικές. Αυτή εδώ δεν διαφέρει. Καμία πραγματική πλοκή δεν είναι πραγματικά εκπληκτική, συμπεριλαμβανομένου του τελικού "αστείου"....