Αν και η ιστορία μοιάζει με αυτή του Δια Πυρός και Σιδήρου, το αποτέλεσμα ούτε καν τη πλησιάζει καθώς βλέπουμε μια ακόμα ταινία που ο πρωταγωνιστής - πρώην στρατιωτικός που έχει αποσυρθεί και τα κάνει όλα με μια τρομερή άνεση - επιστρέφει για να αποδώσει δικαιοσύνη. Αλήθεια, πόσες φορές έχουμε δει αυτό το σενάριο; Είναι πολύ ενοχλητικό σε μια ταινία δράσης να βλέπουμε εξωπραγματικές...
Ο φτωχός παλιός καλός Al Pacino έχει περάσει την εποχή που μεσουρανούσε και ο Karl Urban δεν πάει παρακάτω. Η υποκριτική ήταν οριακά αποδεκτή, η ιστορία ήταν πεζή, χωρίς αγωνία και όχι πολύ έξυπνη αν και προσπάθησε τόσο σκληρά να είναι ... ω, και το τέλος - εδώ τι να πούμε - αλλά ο σκηνοθέτης έχει προφανώς αυταπάτες μεγαλοπρέπειας αν νομίζει ότι θα υπάρξει ένα Το Παιχνίδι του Δολοφόνου...
Σε Νόμιμη Άμυνα (1985)
Σκληρή πολύ καλύτερη από τις δύο πρώτες αν και η σειρά αυτή ήταν 5 ταινίες αλλά οι δύο τελευταίες ξεχωρίζουν λόγω του ότι δεν έχουν να κάνουν με νεανικές συμμορίες. Οπότε τη συγκρίνω με τις δύο πρώτες. Πολύ πιο βίαιη, σκληρή, πολλοί θάνατοι και βιασμοί αλλά λίγο φιλοσιμητική, μιας και η συνοικία που πρέπει να προστατέψει ο Πολ Κέρσι αποτελείται από Εβραίους και Λατινοαμερικάνους....