Ο Ταραντίνο με έμπνευση σε αμφισβήτηση αυτή μια φορά, μας μεταφέρει 150 χρόνια πριν, σε ένα απομονωμένο καταφύγιο όπου οχτώ χαρακτήρες αποδεκατίζονται μεταξύ τους, γεμίζοντας με το γνωστό κόκκινο χρώμα τις οθόνες μας (λιγότερο ωστόσο από τον μέσο όρο του!) και προσφέροντας στον Ennio Morricone το Όσκαρ για τη μουσική της ταινίας. Ο Σάμιουελ Λ. Τζάκσον πρωταγωνιστεί αν και λόγω της...
Κάποιοι ίσως απογοητευτούν επειδή θα ήθελαν να δουν μια κλασική κωμωδία στυλ Eddy Murphy. Το θέμα είναι ότι αυτό δεν είναι κωμωδία είναι ένα δράμα με πολύ καλό μήνυμα. Μου άρεσε ο Eddy Murphy στις πρώτες του ταινίες, ήταν μια μηχανή γέλιου και εξακολουθεί να είναι, αλλά τα αστεία παραμένουν ίδια και η κωμωδία έχει προχωρήσει. Για τον λόγο αυτό δεν μου άρεσε πάρα πολύ το κομμάτι...
Πολιορκία στην Οδό Λιπέρτη (2019)
Η ταινία ξεκινά καλά, με ένα θέμα όχι πρωτότυπο, αλλά ίσως το πρώτο στον ευρύτερο ελληνικό κινηματογράφο. Η ιστορία συνηθισμένη (όπως στο Επίθεση στη Γουόλ Στριτ) με μια κατάσταση ομηρίας και τέλος μάλλον προβλέψιμο και ατυχές. Η ατμόσφαιρα είναι καλή και οι προσδοκίες του τηλεθεατή είναι πολλές, αλλά κρατάν λίγο. Η εμφάνιση της αστυνομίας σηματοδοτεί για μένα το ουσιαστικό τέλος...