Αν και ο Μάικλ Ντάγκλας ποτέ δεν με ενθουσίαζε στις ταινίες που πρωταγωνιστούσε, ομολογώ πως σε αυτή εδώ είναι εξαιρετικός και μάλιστα σε έναν ρόλο που δεν τον συνηθίζει, αυτόν του ψυχοπαθή που σταδιακά μεταμορφώνεται σε εγκληματία. Πολύ δυνατός και ο γίγαντας της ηθοποιίας Ρόμπερτ Ντιβάλ στον ρόλο του αστυνομικού. Πέρα από τις καλές αυτές ερμηνείες, η ταινία έχει σε όλη τη διάρκειά...
Η Τζόντι Φόστερ είναι καταπληκτική ως συνήθως παίζοντας μία μηχανικό αεροσκαφών, τη πρόσφατη χήρα και μητέρα ενός κοριτσιού, που αντιμετωπίζει τον τρόμο και τον φόβο καθώς βρίσκεται σε μία πτήση από τη Γερμανία προς τη Νέα Υόρκη: η κόρη της εξαφανίζεται και κανείς δεν παραδέχεται ότι την έχει δει ποτέ μέσα στο αεροπλάνο. Ηθελημένα ή όχι, η ταινία παίρνει τη βάση από το λατρεμένο...
Μία Υπόσχεση (2013)
Υπόσχεται πάθος αλλά αποτραβιέται σαν συνεσταλμενη κοπελίτσα. Υπόσχεται μυστήριο και μετά ξεδιπλώνεται με χασμουρητό. Η φαση της παρατημένης φτωχουλας ...υποτονική και αβέβαιη και η ίδια αν τον ήθελε πραγματικά. Γενικά οι ηθοποιοί θυμιζουν δημοσίους υπαλλήλους που κάνουν το ωράριο τους. Δε μού άρεσε.