Δεν είμαι σίγουρος γιατί δεν είδα αυτήν την ταινία όταν κυκλοφόρησε πριν 30 χρόνια, αλλά την παρακολούθησα για πρώτη φορά την περασμένη εβδομάδα και ενθουσιάστηκα. Το "Η Ετυμηγορία" όχι μόνο είναι πολύ καλογραμμένο, αλλά δείχνει τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζεται ο ρατσισμός με έναν ενδιαφέροντα τρόπο στα μέρη που "άργησαν" να αποδεχτούν την ισότητα των μαύρων (δλδ στο Μισσισσιππή)...
Αυτή θα μπορούσε να ήταν μια πραγματικά στιβαρή ταινία δράσης - σίγουρα είχε αξιοπρεπή προϋπολογισμό και ένα δυνατό πρωταγωνιστή (μιλάω για τον Ντένζελ γιατί ο Κρις Πάιν ήταν ανέκαθεν ένα τίποτα ως ηθοποιός) - αλλά το κουραστικό σενάριο κατακλύζει τη δράση με περιττές τεχνικές λεπτομέρειες και βαρετή ανάπτυξη χαρακτήρων, ενώ το σκηνοθετικό σήμα κατατεθέν στυλ του Scott - φρενήρης...
Τσάι στη Σαχάρα (1990)
Αυτή είναι μια από τις αγαπημένες μου ταινίες όλων των εποχών. Όμως - και αυτό είναι σημαντικό - το μεγαλύτερο μέρος της εκτίμησής μου πηγάζει από το γεγονός ότι τη παρακολούθησα αρκετές φορές και ότι έχω διαβάσει επίσης το βιβλίο (του Paul Bowles) δύο ή τρεις φορές. Έτσι και τα δύο έργα τέχνης (δεδομένου ότι το βιβλίο είναι σίγουρα ένα έργο τέχνης) τείνουν να συνδυάζονται στο μυαλό...