Αν και ποτέ δε μου άρεσαν τέτοια ψυχολογικά θρίλερ με πνεύματα κτλ, τη πρώτη φορά που το είδα στο σινεμά είχα μείνει άφωνος. Κάθε φορά που το βλέπω ξανά από τότε, μου κάνει εντύπωση κάθε φορά. Σκηνοθεσία, ήχος, σενάριο, όλα είναι τόσο προσεγμένα. Καμία σχέση με όλα τα υπόλοιπα εμπορικά θρίλερ-τρόμου
Είδα την ταινία λίγο πριν τα μεσάνυχτα στο θέατρο, με πολύ λίγο κόσμο... προφανώς, το στυλ της ταινίας δεν είναι το γνωστό εμπορικό, που τρέχουν όλοι σαν τα πρόβατα... Τέλος πάντων, η ταινία έχει νόημα, έχει βάθος και απόκριση στον θεατή και από εκείνη την ημέρα νιώθω τα συναισθήματα της ταινίας ανεξάρτητα από τα διάφορά της προβλήματα, τα οποία συνοψίζονται στο βάθος των αγώνων...
Ο Έκπτωτος (2018)
Η κύρια διαφορά αυτής της ευρωπαϊκής ταινίας είναι ότι ο ήρωας (ο διεφθαρμένος ήρωας) δεν μοιάζει καθόλου με τον Ράμπο, επομένως πρέπει να χρησιμοποιήσει την ευγλωττία του για να χειραγωγήσει τα πράγματα σε ένα σύστημα όπου κανείς δεν μπορεί να εμπιστευτεί κανέναν. Η σωματική βία είναι ελάχιστη στην ταινία. αλλά ο διάλογος και οι καταστάσεις είναι πραγματικά έντονες. Υπάρχουν κάποιες...