Ουσιαστικά, η πλοκή είναι ίδια με το Η Μεγάλη Νύχτα του 1986, εκτός από το οτι εδώ έχουμε μεγαλύτερη κλίμακα: αυτή τη φορά, μια ολόκληρη πόλη καταλαμβάνεται από τα πλάσματα. Υπάρχει άφθονη αναφορά στις παλιές ταινίες ζόμπι. Ένα πράγμα που παρατήρησα είναι ότι τα ειδικά εφέ είναι υπέροχα, ως επί το πλείστον, αν και οι σκηνές τρόμου αισθητικά δεν είναι και οι πιο θελκτικές! Όπως και...
Η Ναυμαχία ή αλλιώς, όταν ο κινηματόγραφος παύει να είναι τέχνη και γίνεται παιχνίδι. Να πούμε για το ταλέντο της Ριάνα; Να πούμε για τον καπετάνιο Λίαμ Νίσον; Για το σενάριο; Ως μοναδική πρωτοτυπία - ίσως άστοχη - είναι η μεταφορά του ομώνυμου παιχνιδιού στη μεγάλη οθόνη , την οποία δε μπορούμε να χειροκροτήσουμε. Τα γραφικά είναι καλά για το 2010, αλλά τίποτα άλλο. Ακόμα μια ταινία...
Μαθήματα Περσικών (2020)
Ο Vadim Perelman επαναφέρει τη χαρά να βλέπουμε ταινίες στο σαλόνι μας. Μετά από το παλιό αλλά υπέροχο «Σπίτι από άμμο και ομίχλη», επέστρεψε ξανά με ένα ακόμη αριστούργημα. Η σκηνοθεσία, η ηθοποιία και η αφήγηση είναι στο υψηλότερο σημείο του σύγχρονου ποιοτικού κινηματογράφου. Προφανώς απολαμβάνει να κάνει ταινίες για τους Πέρσες και την πλούσια και όμορφη γλώσσα και τον πολιτισμό...