Παραμυθάκι, αλλά τουλάχιστον ευχάριστο παραμυθάκι καθώς έχουμε δει χειρότερες μεταφορές υπερηρώων της DC Comics στη μεγάλη οθόνη. Γενικά, η ταινία είναι προσεγμένη, με πολλά δυνατά εφέ, δύο λαμπερούς (για το σενάριο) ήρωες και πολλές ιδανικά πλασμένες αμαζόνες! Το σενάριο, ομολογώ, είναι αρκετά ευφάνταστο αν και προβλέψιμο από ένα σημείο και μετά, όπως συνηθίζεται σε ταινίες τέτοιου...
Αυτή είναι μια τυπική σύγχρονη πριγκίπισσα της Disney. Χρησιμοποιούν μια τοπική εξωτική κουλτούρα και προσθέτουν μια περιπέτεια για ένα νεαρό κορίτσι. Και το κάνουν καλά. Σε αυτό εδώ, υπάρχει ένα γενικό καλό μήνυμα μέσα από την περιπέτεια. Πιθανώς κάποιος έχει διαφορετικά επίπεδα εκτίμησης των χαρακτήρων ανάλογα με το πώς νιώθει για την Awkwafina. Έχει μια φωνή που φαίνεται πολύ...
Μετά (2019)
Παρά τη προβλέψιμη ιστορία και τον κλισέ ρομαντισμό, μετά από ώρα και σε μεγάλο βαθμό χάρη στην εμφάνιση του νεαρού αστεριού της Josephine Langford, η ταινία θα σταθεί όρθια. Καθώς η Tessa, η Langford δηλαδή, εμφανίζεται σχεδόν σε κάθε σκηνή και με την κάμερα να βρίσκεται συνεχώς στο πρόσωπό της, μεταδίδει ένα ειλικρινές μείγμα αυτοσυγκράτησης και πείνας για νέες εμπειρίες, εμπιστοσύνης...