Η ταινία αφορά ένα παιδί που φροντίζει τον πατέρα του, ο οποίος έχει άνοια και "ονειρεύεται" μέσα από τις αναμνήσεις του - όπως λέει ο τίτλος - τις ζωές που δεν έζησε. Απολύτως συναρπαστική παράσταση από τον Javier Bardem και ολόκληρο το καστ, και μια απίστευτα συγκινητική ιστορία, η οποία συγχωνεύει τα όρια της πραγματικότητας και του φανταστικού κόσμου. Το επίπεδο της δραματουργίας...
Πολύ καλή! Υπέροχος ο Γερμανός ναζί SS στο ρόλο του με έκανε πραγματικά να τον μισήσω και όλη η ταινία είχε μία αρκετή πρωτοτυπία αγωνία αρκετή δράση και δεν είχε βία για τη βία όπως συνηθίζεται τελευταία κάτι που με κάνει να αντιπαθώ τις ταινίες βίαιες από τις οποίες παίρνουν παράδειγμα και μερικοί νέοι και κάνουν μπούλινγκ σε συνομηλίκους τους. Θεωρώ ότι ήταν μία από τις καλές...
Τσάι στη Σαχάρα (1990)
Αυτή είναι μια από τις αγαπημένες μου ταινίες όλων των εποχών. Όμως - και αυτό είναι σημαντικό - το μεγαλύτερο μέρος της εκτίμησής μου πηγάζει από το γεγονός ότι τη παρακολούθησα αρκετές φορές και ότι έχω διαβάσει επίσης το βιβλίο (του Paul Bowles) δύο ή τρεις φορές. Έτσι και τα δύο έργα τέχνης (δεδομένου ότι το βιβλίο είναι σίγουρα ένα έργο τέχνης) τείνουν να συνδυάζονται στο μυαλό...