Το London Fields φαίνεται να είχε πολλές δυνατότητες. Η πλοκή είναι αρχικά πολύ ενδιαφέρουσα και η ατμόσφαιρα είναι σκοτεινή και αισθησιακή, κάπως neo noirish. Με το ύφος και το σκηνικό των Άγγλων γκάνγκστερ, αρχικά μοιάζει με μια διασταύρωση ταινίας του Γκάι Ρίτσι και ενός graphic novel του Frank Miller. Ωστόσο, η πραγματικότητα αποκαλύπτεται μετά από λίγο. Η πλοκή γίνεται τυχαία...
Ξυλο, μπουνιδι, πιστολιδι, με τους ανθρώπους να σκοτώνονται όπως σε βίντεο γκειμ. Κλασική αμερικανική συνταγή! Ο σκληρός τύπος, ψυχρός δολοφόνος, αηττητος (δεν μένει κανείς ζωντανός στον πέρασμα του) αλλά έχει ιερό σκοπό! να σώσει την κορη... ο δολοφόνος- τρυφερός πατέρας που πάει να βρει την "απαχθεισα", κατά τη γνώμη του κόρη. Ούτε ξέρουμε καν πως μπλέχτηκε εκεινη με τα ναρκωτικά!...
Ραντεβού στις Γιορτές (2020)
Είναι επίσημο; αυτή η πανδημία με έχει καταστρέψει, γιατί όχι μόνο επέλεξα να παρακολουθήσω αυτό τη ρομαντική κομεντί, αλλά το απόλαυσα κιόλας! Είμαι φαν του τρόμου και του εγκλήματος, οπότε δεν καταλαβαίνω τι συμβαίνει. Αυτή η ταινία είναι αστεία μετά από λίγο και οι δύο πρωταγωνιστές δείχνουν να έχουν μεταξύ τους χημεία. Στην πραγματικότητα συνειδητοποίησα οτι ήθελα να γίνουν...