Θυμάμαι καλά τη δεκαετία του 1980 και μπορώ να πω ότι οι συγγραφείς αυτής της ταινίας έκαναν μια τεράστια δουλειά για να δείξουν κάθε λεπτομέρεια του στο πως έμοιαζε ο κόσμος στην εποχή της Σοβιετικής ένωσης. Τα τηλέφωνα, τα ρούχα, τα μαλλιά, το ραγισμένο χρώμα στα περβάζια των παραθύρων, ακόμη και το τζάμι της πόρτας είναι παρόμοιο με αυτό που θυμάμαι. Αλλά το πιο σημαντικό πράγμα...
Ο σκηνοθέτης Jon Favreau επέστρεψε και εξέλιξε τις τεχνικές που χρησιμοποιήθηκαν στο Βιβλίο της Ζούγκλας του 2016 για να δημιουργήσει μια ταινία πρωτοφανή υπερρεαλισμού. Κάποιες φορές, είναι δύσκολο να πιστέψουμε ότι όλα όσα βλέπουμε στην οθόνη είναι μια τεχνητή δημιουργία - κάθε πλάσμα που κινείται, κάθε χόρτο, κάθε σχισμή που έχει το Pride Rock. Ο Βασιλιάς των Λιονταριών είναι...
Ηφαίστειο (1997)
Μία από τις πιο ασυναγώνιστα βαρετές και αδιάφορες ταινίες καταστροφών που έχει δει ποτέ ο κινηματογράφος. Κάνει την ομολογουμένως μέτρια και προβλέψιμη αντίστοιχη ταινία ηφαιστείου - το Η Κορυφή του Δάντη - να μοιάζει με αριστούργημα. Η ίδια η ιστορία είναι αδύναμη και όλες οι αμερικανικές ανοησίες και τα κλισέ του Χόλιγουντ σε κάνουν να αναρωτιέσαι γιατί σπαταλάς τον χρόνο σου...