Επιτρέψτε μου να ξεκινήσω λέγοντας ότι αυτή δεν είναι μια «εύκολη» ταινία. Το Ναχίντ είναι ένα ωραίο παράθυρο στη ζωή μιας γυναίκας στην ιρανική κοινωνία, αλλά είναι επίσης ένας ευαίσθητος προβληματισμός για τα διλήμματα και τις κρίσεις που έχουμε να αντιμετωπίσουμε κατά τη διάρκεια της ζωής μας, ανεξάρτητα από τον πολιτισμό μας. Υπάρχει ένα είδος καταπιεστικής ατμόσφαιρας σε αυτή...
Το Κόκκινο Σπουργίτι δεν είναι αυτό που φαίνεται και αυτό είναι πραγματικά καλό. Επανενωμένη με τον σκηνοθέτη Φράνσις Λόρενς, η Τζένιφερ Λόρενς φέρνει την πρωταρχική δύναμη σε αυτό το κρύο και σκληρό θρίλερ. Δεν είναι μια ταινία δράσης, καθώς δεν έχει σχεδόν καμία ροή δράσης, αλλά είναι ένα έξυπνο και μελετημένο πολιτικό δράμα. Είναι μία από αυτές τις λίγες ενδιαφέρουσες περιπτώσεις...
Εποχή των Ηρώων (2011)
Μία ιστορία για μία αποστολή των βρετανών στη Νορβηγία κατά τον Β Παγκόσμιο Πόλεμο. Μια χαμηλού budget παραγωγή χωρίς γνωστούς ηθοποιούς εκτός από το Sean Bean, χωρίς ιδιαίτερα οπτικά εφέ προορισμένη μάλλον για οικιακή τηλεθέαση. Θα περιμέναμε κάτι καλύτερο για μία ταινία που ασχολείται με ένα τόσο σοβαρό θέμα και καθότι έχει γυριστεί το 2011. Αν δεν είστε μανιώδης οπαδός των πολεμικών...