Το θέμα με τις ιστορίες αυτές είναι ότι είναι ιδανικές για επαναφορές ηρώων και χιούμορ... αλλά όχι ιδανικές για σοβαρές πλοκές ή χαρακτήρες. Εν πάση περιπτώσει, μου άρεσε να βλέπω τους παλιούς χαρακτήρες να επιστρέφουν και να μας διασκεδάζουν, αλλά αυτή ήταν η λιγότερο αγαπημένη μου από τις spiderman ταινίες της Marvel. Οι προηγούμενες ιστορίες, ειδικά οι πρώτες, λειτούργησαν καλά...
Ένας δικηγόρος εγκληματιών γίνεται ένας μαχητής που μπορεί να αντιμετωπίσει πολλούς σκληρούς εγκληματίες ταυτόχρονα. Μια νοσοκόμα που τον σώζει καθώς είναι τραυματισμένος από πυροβολισμό και δεν καλεί την αστυνομία ή ασθενοφόρο. Λιποθυμά από τον τραυματισμό του όπλου, αλλά μπορεί να σταθεί και να πολεμήσει με μια λεπίδα 3 ιντσών στο πλάι του. Η αστυνομία δεν ανακρίνει τους ανθρώπους...
Σέρλοκ Χολμς 2: Το Παιχνίδι των Σκιών (2011)
Όπως κι αν το βλέπεις, αυτή η ταινία είναι αρκετά καλή. Μου άρεσε πολύ από το άνοιγμα των τίτλων μέχρι το τέλος. Τι πειράζει αν η ηθοποιία είναι λίγο υπερβολική ή αν υπάρχουν πολλές εκρήξεις και σφαίρες και βόμβες; Το τελικό αποτέλεσμα είναι μια διασκεδαστική δίωρη ταινία. Ο χαρακτήρας του Moriarty είναι αρκετά ανατριχιαστικός και παίζεται με αυτοσυγκράτηση, ο Χολμς είναι πάνω...