Το δράμα είναι υποτιμημένο, η ένταση είναι λεπτή και οι χαρακτήρες είναι και οι δύο ξεχωριστοί και πιστευτοί. Ειδική μνεία για την Κρίστεν Στιούαρτ, που καταφέρνει να είναι δώδεκα πράγματα ταυτόχρονα - τραγική αλλά όχι αξιολύπητη, δυνατή, γοητευτική, αστεία, ασυνήθιστα σέξι και χωρίς κανένα από τα κλισέ συσχετισμένο με οποιαδήποτε από τις διαβόητες ψυχικές ασθένειες του Χόλιγουντ....
Αυτή η ταινία είχε πολλές δυνατότητες. Ξέρω ότι ήταν μια υπερβολική δραματοποίηση μιας πραγματικής κατάστασης, αλλά αισθάνομαι ότι θα μπορούσε να έχει δώσει πολύ περισσότερα. Υπάρχουν μέρη της ταινίας που είναι πολύ δυνατά και μπορούν να σας ενθουσιάσουν ή να αισθανθείτε απορροφημένοι από την ταινία, αλλά αυτά χάνονται γρήγορα. Το τέλος την έσωσε κάπως. Θα ήθελα πολύ να δω ένα remake...
Ασταμάτητο (2010)
Αυτή θα μπορούσε να ήταν μια πραγματικά στιβαρή ταινία δράσης - σίγουρα είχε αξιοπρεπή προϋπολογισμό και ένα δυνατό πρωταγωνιστή (μιλάω για τον Ντένζελ γιατί ο Κρις Πάιν ήταν ανέκαθεν ένα τίποτα ως ηθοποιός) - αλλά το κουραστικό σενάριο κατακλύζει τη δράση με περιττές τεχνικές λεπτομέρειες και βαρετή ανάπτυξη χαρακτήρων, ενώ το σκηνοθετικό σήμα κατατεθέν στυλ του Scott - φρενήρης...